ซ่อมจักรยานเพื่อน้อง"บ้านโสสะ"

โอกาสครั้งนี้.. รู้สึกดีเป็นพิเศษ กับกิจกรรมทำบุญสร้างกุศล โดยเฉพาะกับเยาวชน ผู้ที่จะต้องเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต ( ขณะที่เราต้องเติบโตไปเป็นผู้เฒ่าที่มีคุณภาพในอนาคต.. อิ อิ )

ด้วยเส้นทางที่คณะต้องปั่นผ่านใกล้ถิ่นพำนัก จึงไม่ต้องขยันตื่นเพื่อไปร่วมรวมพลถึงสวนลุมพินี ด้านหนึ่งนั้นดีสิ.. จะได้ออมแรงเอาไว้ได้ตั้งครึ่งค่อนทาง แต่อีกด้านหนึ่งให้รู้สึกเสียดาย เพราะไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกฮึกเหิม กับการร่วมพลคนจักรยานกลุ่มใหญ่ และได้สตาร์ทออกจากจุดเริ่มต้นพร้อมๆ กัน ( มันตื่นใจคึกคักจะตายไป.. ) ทว่าความคร้านมันเหนือกว่า จึงตั้งท่ารอระหว่างทางแทน..


แรกตั้งใจว่าจะไปดักรอที่ปั๊มน้ำมันบางจาก บนถนนสุขุมวิทใกล้ๆ สถานีรถไฟฟ้าลาซานที่ยังไม่เปิดให้บริการ ขณะเดียวกับที่สมองต้องวางแผนเส้นทางหลบถนนที่น้ำท่วมถึงหน้าแข้งบนศรีครินทร์ โดยตัดสินใจเลาะเส้นทางสวนเลน ( ซึ่งน้ำไม่ท่วม ) อาศัยช่วงรถว่าง ก็ลงมาปั่นเรื่อยๆ บนถนนชิดขอบฟุตบาทยามเมื่อไร้แล่นรถสวนทาง พอเห็นท่าว่ารถจะสวนมามาก ก็หักเลี้ยวปีนขึ้นไปปั่นบนทางเท้า สลับกันไปมา.. เพื่อรักษาความปลอดภัยให้สมดุลย์ แล้วจะได้ปั่นไปตามเส้นทางถนนบางนา-ตราด เพื่อตรงไปยังสุขุมวิท..

แต่ทว่า..

ยังไม่ทันที่จะพ้นแยกตัดซอยลาซาน มองไปยังสี่แยกไฟแดงด้านหน้า เห็นนักปั่นรูปร่างน่ารักคุ้นๆ กำลังปั่นตรงมาติดช่วงไฟแดง.. ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่หล่อผู้น่ารักของ TCHA ( สมาคมจักรยานสุขภาพไทย ) นี่เอง ด้วยความที่อยู่ตรงข้ามคนละด้าน จึงส่งภาษามือเป็นสัญญาณ ได้ความว่าจะปั่นไปตามเส้นทางศรีนครินทร์ เราจึงหันหัวกลับโดยไม่รีรอ.. เพราะไม่อยากให้พี่หล่อปั่นไปคนเดียว กลัวแกจะเหงาตลอดเส้นทางศรีนครินทร์ถึงบางปู ( แต่ความจริงแล้วดีใจ ที่จะได้มีเพื่อนปั่นไปในเส้นทางนี้ จะได้ไม่ต้องอ้อมไปถึงสุขุมวิทต่างหากละ.. ฮี่ ฮี่ ^_^! )

สองคนสี่ล้อ.. ฮ่อกันไปเรื่อยๆ ชวนพี่หล่อชมคลองศรีนครินทร์บนถนนฝั่งตรงข้าม ซึ่งเป็นขาเขาเมือง ทำเอาพี่หล่อตกใจ.. เฮ้ย! นี่กะว่าจะปั่นกลับกันเส้นทางนี้นะเนี่ย ท่าจะไม่ไหวแฮะ.. จึงสนับสนุนไปอีกเสียงว่า กลับทางสุขุมวิทเหมือนขามาจะดีกว่า แต่ถ้าจะใช้เส้นนี้ ก็ให้ปั่นมาจนถึงแยกศรี-เทพาฯ แล้วเข้้าเทพารักษ์ไปถึงสุขุมวิท ไปออกใกล้อิมพีเรียลสำโรงจะดีกว่า เพราะหากคิดจะฝ่าคลองถนนศรีครินทร์นี้ไปละก็... ไม่ OK แน่จ้า

ปั่นตลอดเส้นทางจนเข้าเส้นสุขุมวิทช่วงที่เลยโรงเรียนสตรีสมุทราปราการ พบกับรถตู้สารพัดช่างของลุงอู๊ดมาจอดรอ.. ด้วยความแปลกใจ คิดว่าไอ้สองหน่อนี้.. แหม.. ขามันแรงดีจริงๆ ปั่นแซงใครต่อใครมาถึงนี้ได้เร็วกว่ารถตู้เราซะอีกแนะ.. แต่เมื่อรู้ความจริงก็มีฮา... โถ.. มันเริ่มปั่นมาช่วงครึ่งทางนี้นี่เองนี่หวา ฮา.. ว่าแล้วก็คว้ากล้วยมาเติมพลังให้หนึ่งหวี...
ก่อนที่จะออกเดินทางกันต่อ ตามเส้นไปทางไปเรื่อยๆ จนถึง"หมู่บ้านเด็กโสสะ สมุทรปราการ"....

ชมอัลบั้มภาพกิจกรรม กดที่ภาพด้านล่าง หรือกดที่นี่

แบ่งปัน